اثرتمرین درمانی چهار هفته ای بر عوارض ریوی پس از جراحی بای پس عروق کرونر در بیماران مبتلا به انسداد مزمن ریه

سابقه و هدف: پیشرفت عوارض ریوی بعد ازجراحی قلب دربیمار مبتلا به بیماری انسداد مزمن ریهcopd)) وجود دارد و جهت کاهش عوارض از تمرینات متعدد استفاده می شودکه نتایج این برنامه ها ناقص است. هدف از مطالعه حاضر اجرای برنامه های تمرینی و ارزیابی آن با تست های عملکرد ریه در دو هفته قبل و پس از جراحی بای پس عروق کرونر بوده است. مواد و روش ها: در مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر 40 بیمارمبتلابه copd تحت جراحی پیوند عروق کرونر قلب cabg))، به طور تصادفی در دو گروه تجربی و شاهد 20 نفره، قرار گرفتند. گروه ها تمرینات روتین بیمارستان را انجام دادند و علاوه بر آن گروه تجربی از 2 هفته قبل در برنامه تمرینات تنفسی، ورزش دست در عرض شانه و استفاده از عضلات تنفسی و پیاده روی زودتر از موعد شرکت نمودند. دو هفته قبل و بعد از تمرینات، آزمون های عملکردی ریه در هر دو گروه و پس از بررسی توصیفی داده ها و نرمال بودن آن ها، آزمون های تی همبسته و آنکووا انجام گردید. یافته ها: تغییرات ظرفیت حیاتی اجباری (fvc) گروه تجربی03/1±34/3 و شاهد 79/0±2/2، حجم بازدمی اجباری در ثانیه اول (fev1) گروه تجربی 81/0±98/2 و گروه شاهد 79/0±67/1 (0001/0p=)، fvc/fev1 گروه تجربی 7/10±8/90 و شاهد 25/19±9/73 و حداکثر جریان دمی (pef) گروه تجربی 17/2±66/5 و شاهد 62/1±68/3 (002/0p=) که در گروه تجربی معنی دار بود. استنتاج: برنامه های تمرین درمانی چهار هفته ای می تواند باعث بهبود عملکرد ریوی پس از cabg در بیماران copd شود.